زیبایی اش دل می ربود اما نه فقط جمال نبود!
سیمای چهره اش کسی را به یاد می آورد که مدتها بود از جمعشان رفته بود،و چه سخت بود ندیدنش و نبودنش!
آری وقتی او آمد،حسین(علیه السلام)خندید،زینب(س)شاد گشت
کودکی که هر قدر بزرگتر می شد جمالش را آشکار تر می کرد
او شبیه ترین مردمان به پیامبر رحمت (صل الله علیه و آل )بود
میلادش مبارک!
